Mijn 3 grootste dieetfouten die ik nog nooit eerder deelde (Deel 1) #3

Shownotes

De belangrijkste dieetlessen die me geleid hebben naar wat ik op vandaag als voedingsdeskundige en darmexpert deel ik openhartig in deze 2-delige aflevering. Het was een zoektocht en zeker geen rechte lijn om een levensstijl te vinden die alle boxen afcheckt om me gezond en fit in mijn vel te voelen!

In deze aflevering ontdek je meer over mijn achtergrond en hoe ik opgroeide in een Bourgondische familie met een diëtende moeder en hoe ik na mijn zwangerschap startte met het koolhydraatarme dieet.

Linken waar ik naar verwijs:

– Dirty Chai Latte maken: Highlight Chai Latte op Instagram

– Melkmaker die ik gebruik: Espressions

– Ketogene therapie bij kanker: mijn boek Ketolicious

Podcast in tekstvorm

Ik kocht mij in een lokale koffiebar een kruidenmix om dirty chai latte te maken want dat is mijn grootste guilty pleasure van dit moment dus ik zit hier nu met mijn lievelingsmok waarin ik zelfgemaakte plantaardige melk heb opgeschuimd, dit heb aangelengd met een scheutje koffie en daarin heb ik 4 gram van de verse chai kruiden laten intrekken. Mijn tas staat hier naast mij te dampen en de geur mag jij erbij fantaseren. En als ge u afvraagt hoe ik mijn plantaardige melk maak, luister dan zeker tot aan het einde van deze aflevering, waar ik in de Q&A dieper inzoom op een volgers-vraag. Maar eerst wil ik in deze aflevering oprecht een open boek voor u zijn, want ik denk dat ik de voorbije jaren werkelijk elke dieettrend heb uitgeplozen waardoor ik inmiddels weet dat de gemiddelde chai latte op een random menukaart geen gezonde optie is voor mij, tenzij ik hem zelf maak op de Gutness manier. Ik heb de voorbije jaren namelijk heel veel voedingsstrategieën zelf uitgetest en vooral ontzettend veel geleerd uit mijn faal-ervaringen. Laten we dus samen iets leren van mijn drie grootste dieetfouten.

Op mijn zestiende begon ik al met diëten. Achteraf bekeken wellicht te jong, vooral wetende dat ik toen nog niet echt wist waar ik mee bezig was en de intrinsieke motivatie miste. Ik deed het met andere woorden voor de verkeerde redenen. Ik was heel erg gefocust op mijn uiterlijk en was enorm bang om te dik te worden, iets wat in de familie zit en ik gelukkig niet erfde. Of laat me stellen dat het epigenetica is: door mijn leefstijl heb ik de genetische schakelaar kunnen uit laten.

Ik werd een jaar radicaal vegetariër op mijn 16de (iets wat ik 20 jaar later zou hernemen), en dat was in die tijd best uitzonderlijk. Mijn vegetarische dieet onderbrak ik om vervolgens een strikt fruit-dieet te volgen, het zoveelste dieet dat mijn moeder aan het doen was en waar ik oprecht nieuwsgierig naar was. Omdat ik toen gewoon nog niet wist dat zuiver fruit eten een aanslag op uw bloedsuikerspiegel is en daarmee ook de snelweg naar diabetes. Ik had de ganse dag koud, voelde me uitgehongerd en hield het niet langer dan een week vol. En dan was er ook nog eens een vreselijk proteïne dieet met shakes waaraan ik mijn degout voor shakes wellicht overhield.

Mijn dieet-episodes werden voortdurend afgewisseld met periodes van Bourgondisch genieten. Ik kom uit een koksfamilie, dus genieten van eten zit in mijn bloed. En aan de eettafel bij mij thuis ontstonden zo twee kampen waar ik zelf geregeld tussen wisselde: het kamp van mijn diëtende moeder die tien jaar lang vegetariër was, sapjes maakte en calorieën telde. En de Bourgondische leefstijl van mijn vader waardoor er altijd twee potjes gekookt werden: het gezonde versus het klassieke potje. Mijn broer ging de Bourgondische weg, werd kok en runt nu al jaren zijn eigen restaurant genaamd Chef in Wetteren. Ik koos de andere weg: deze van de gezondheid. Zo ziet ge maar dat de appel nooit heel ver van de boom valt, terwijl ik nochtans het grootse deel van mijn jeugd langer aan de Bourgondische kant van de tafel heb gezeten dan andersom. Nu zitten mijn broer en ik niet meer aan dezelfde tafel, maar liggen onze respectievelijke bedrijven met tegengestelde doelen letterlijk op een boogscheut van mekaar onder de kerktoren van Wetteren. De meeste Wetteraars kennen Chef, maar hebben nog nooit van Gutness gehoord (ze moesten eens weten wat ik allemaal uitspook achter die gesloten deuren en online de wereld in gooi).

Van alle diëten uit mijn pubertijd heb ik bitterweinig geleerd, alleen maar dat ik vaak honger had. Uit mijn moeders WW-periode kan ik me herinneren dat ik 22 punten veel te weinig vond, dus als ik dan eens met haar mee deed hield ik het welgeteld een dag vol. Lange tijd heb ik diëten daardoor geassocieerd met honger lijden, waardoor ik vervolgens jaren niet meer gedieet heb en gewoon alles at waar ik zin in had. Zonder ooit overgewicht te hebben, maar ik ontwikkelde helaas gezondheidsklachten waarover ik u alles vertelde in aflevering 1 van deze podcast.

Ik wil het daarom vandaag hebben over de drie bewuste diëten die ik de voorbije tien jaar heb gevolgd en waar ik gigantisch veel uit geleerd heb. Ik zou het daarom niet zomaar dieetfouten maar dieetlessen willen noemen.

Waarvan het eerste het koolhydraatarme dieet is waar het allemaal mee begon. Vervolgens schakelde ik over op het glutenvrije en lactosevrije dieet als gevolg van mijn eigen bewustwording rond darmgezondheid. En het meest recente dieet dat ik volgde was een eiwitrijk sportdieet. Daar tussenin speelde er zich uiteraard ook heel veel boeiends af, maar dat hou ik graag voor een latere podcast. Kwestie van het hier zo concreet en behapbaar mogelijk te houden en jou niet te overstelpen met verhalen en informatie.

De koolhydraatarme periode begon exact 10 jaar geleden, op mijn 28ste. Ik was net bevallen van Denn, mijn tweede zoon, en ik wilde zo snel mogelijk terug op gewicht komen na de bevalling. Het was een oprechte angst van mij om de overtollige zwangerschapskilo’s nooit meer kwijt te raken dus toen ik dit met mijn nog steeds-diëtende-moeder deelde sprak ze me over een revolutionair nieuw dieet waar zij net mee was begonnen dus we konden dit samen doen: het koolhydraatarme dieet. Ik veronderstel dat veel mensen hier inmiddels mee vertrouwd zijn, maar voor wie het niet kent: een koolhydraatarm dieet schrapt zowat alle suikers en reduceert koolhydraten tot een minimum waardoor je vooral eiwitten en vetten eet. Ik las prachtige getuigenissen van anderen die succesvol veel gewicht verloren en over mensen die verlost raakten van hun diabetes type 2 en insuline resistentie. Dit dieet heeft me geleerd wat insuline met het lichaam doet en hoe verslaafd we zijn aan suiker. Ondanks de vele voordelen krijgt het koolhydraatarme dieet veel kritiek omdat je minder groenten en fruit gaat eten én omdat het succesvolle gewichtsverlies dat je ermee bereikt eigenlijk vochtverlies is, waardoor heel wat mensen eerst veel afvallen maar nadien alles er dubbel en dik terug bij krijgen. Maar mijn ervaring is anders.

Ik moet zelfs zeggen dat het de meest succesvolle dieetpoging uit mijn leven werd waar ik enorm veel motivatie en inspiratie uit haalde. Ik verloor misschien eerst veel vocht, maar vervolgens ook veel vet wat betekende dat mijn buik platter werd dan voor mijn zwangerschappen. Iets waar ik best trots op was als kersverse mama. Ik startte zelfs mijn eerste voedingsblog ooit in deze tijd, waar ik inzichten en recepten over de koolhydraatarme keuken deelde. Op het werk stelden zoveel collega’s mij vragen over hoe het kon dat ik op korte tijd zoveel was afgevallen. Want stel je voor: ik ging in zwangerschapsverlof en toen ik drie maanden later terug verscheen was ik niet enkel bevallen maar plots tien kilo lichter geworden dan voorheen. Ik voelde me enorm goed in mijn vel, er kwam ontzettend veel energie vrij en ik koppelde daar ook voor het eerst een gevoel van succes aan. Waardoor ik onbewust voeding, gewicht en uiterlijk leerde koppelen aan succesvol zijn.

Wat ons meteen bij de eerste les brengt: ik was altijd een onzeker meisje geweest, een grijze muis die niet gezien werd. Nooit de populaire op school. Eerder de stille. Ik voelde me vaak onbelangrijk. Het aanhangsel. Ook later in mijn jobs was ik zeker niet de grootste teamplayer. Tot plots iedereen aan mijn lippen hing om hoe ik eruit zag. Het vormde het fundament voor wat later mijn verstoorde relatie met voeding zou gaan vormen. Want onbewust had ik de connectie gelegd dat ik er énkel toe deed omdat ik interessante dingen over voeding wist en super slank was geworden. Je begrijpt misschien beter waarom ik soms verwijs naar periodes waarin ik mijn vak als voedingsdeskundige moest loslaten en in identiteitscrisissen belandde: ik moest de voorbije jaren ook ontdekken wie ik ben zonder het petje van de voedingsdeskundige. Ik moest mijn eigenwaarde leren halen uit mezelf en niet uit bevestiging omwille van mijn kennis en hoe ik eruit zag.

Terug naar het koolhydraatarme dieet dat ik zes maanden vol hield. Want ondanks het eerste succes, werd ik in die periode ook ernstig ziek. Burn-out en lekkende darmen kreeg ik namelijk. Want hoewel mijn koolhydraatarme dieet vrij “zuiver” startte, ging ik steeds meer andere invloeden implementeren. Zo ontdekte ik Atkins (hij is zowat de Godfather van het Low Carb Diet uit Amerika met niet alleen boeken maar ook een eigen productlijn). Ik vond zijn snoeprepen heerlijk, want stiekem was ik altijd al een grote snoeper geweest dus nu kon ik gewoon snoepen zonder de koolhydraten. Dat deze snoeprepen vol gluten en E-nummers zaten, daar was ik me toen niet van bewust.

Waar ik me ook niet van bewust was in die tijd, is van mijn koemelkallergie die ik in mijn kindertijd geleidelijk had overwonnen maar nu extra hard was terug gekomen. Geen wonder: in het klassieke koolhydraatarme dieet wordt massa’s zuivel gebruikt en was ik veel meer dan voorheen met room beginnen koken en bakken. Ik at ook veel kaas. Allemaal elementen die me na verloop van tijd toch ziek maakten. Daar stond ik dan met mijn slankste lichaam ooit: opgebrand en een huid vol psoriasis.

In het koolhydraatarme dieet zou ik mijn dirty chai latte met volle melk of room gemaakt hebben, zonder te beseffen dat dit een no go was voor mijn darmen.

Ik kijk dus met gemengde gevoelens terug op het koolhydraatarme dieet: ik mocht namelijk the good, the bad en de ugly ontdekken van wat voeding kan betekenen voor je lichaam, geest en emotioneel welzijn. Ik ben dankbaar omdat dit uiteindelijk het startschot betekende voor wat ik vandaag de dag doe, het wakkerde mijn interesse in voeding aan en leerde me dat veel waarheden over voeding helemaal anders waren dat dat we geleerd hebben. Maar ik ging het toepassen in een tijd dat ik nog heel onzeker was over mezelf, veel bevestiging zocht in de buitenwereld en onbewust een verstoorde relatie met voeding ontwikkelde. Nog maar gezwegen over het feit dat het dieet me niet echt gezonder maakte, enkel slanker. Wat dus mijn vervolgstap was en welke fouten ik toen maakte, dat vertel ik je graag in deel twee van mijn grootste dieetfouten. Vergeet dus niet opnieuw in te checken volgende week en laten we deze episode afsluiten met de Q&A, het moment suprême wat betreft mijn legendarische dirty chai latte. Want de basis hiervan is melk. En aangezien je inmiddels weet dat ik geen melk drink, maak ik mijn chai lattes met plantaardige melk.

Q&A

1. Q& A. Algemeen.Daarom krijg ik heel vaak de vraag welke plantaardige melk ik kan aanraden. Omdat de meeste plantaardige melk gesuikerd is, verdikkingsmiddelen en zonnebloemolie bevat én amper voedingsstoffen maak ik tegenwoordig mijn eigen plantaardige melk met een melkmaker. Je vindt melkmakers van diverse merken en het duurt slechts enkele minuten om dit te maken van verse noten. Ik gebruik een toestel dat Espressions heet en ook een soepmaker is. Mijn huidige favoriet is een combinatie van macademianoten (wat ik met de melkmaker bereid), aangelengd met kokosmelk. Ik hou van een vettige melk die ik nadien goed kan opschuimen en de basis vormt voor mijn dirty chai latte. Ik toon je op Instagram hoe ik mijn dirty chai latte maak in de Stories. Je kan bovenaan mijn Instagram pagina een Highlight vinden met als naam “Chai Latte”. Als je daarop klikt, zie je het gehele proces. Heb je geen melkmaker, maar wil je toch aan de slag met mijn recept. Lees dan altijd de etiketten van plantaardige melk en ga op zoek naar diegene met de kortste ingrediëntenlijst.

2. Q&A. Hanneke vraagt: hoe herstel je na kanker? Kanker is een ziekte waar ik achter de schermen veel mee bezig ben. Het fascineert me al jaren hoe kanker kan bestreden worden met voedsel, dus ik heb hierover een visie ontwikkeld maar die is nog vrij controversieel. Kanker kan je zien als een defect van lichaamscellen. Gezonde lichaamscellen functioneren op zuurstof en wanneer een lichaamscel defect is kan die geen zuurstof meer opnemen waardoor er een proces van fermentatie plaatsvindt wat men de tumor noemt. Zoals je weet wordt fermentatie gevoed door suiker. Ik geloof dus in ketogene therapie bij kanker, zodat de kankercellen niet gevoed worden. Zelf schreef ik in 2021 het boek Ketolicious waarin ik uitleg wat een clean ketogeen dieet is. Zelf combineer ik momenteel alle principes van de darm detox met het ketogeen dieet omdat ik me zo op mijn beste voel. Ik zou het persoonlijk aanraden voor iedereen met kanker of iedereen die herstelt van kanker. Reageer met “keto” op Instagram en ik stuur je de link naar mijn boek. Ik zal de link ook hieronder in de shownotes vermelden.

3. Q&A Lydia stuurt:

   Ik denk dat ik lactose intolerantie heb, havermoutpap met lactosevrije melk.

   Maar als ik dan weer een boterham eet, maakt niet uit welke, koolhydraatarm of glutenvrije, en tomaatjes en komkommer erbij eet, en eitje, beginnen mn darmen ook op te spelen…

   Dit was mijn antwoord:

   Lactosevrij is niet hetzelfde als melkvrij, maar als het werkt voor jou is dat prima. Ik zou je aanraden om zuivel te schrappen en een plantaardige optie te kiezen.

   Koolhydraatarm of glutenvrij brood is helaas geen synoniem voor gezond brood.

   Echte gezonde broodvervangers dienen genoeg omega-3-vetten, eiwitten en vetten te bevatten.

   Mijn reactie op Lydia’s mail licht al een tipje van de sluier van wat er volgende week volgt. Dus wil je de volledige context bij mijn antwoord op Lydia’s mail, mis dan zeker de aflevering van volgende week niet.

Als je deze aflevering leerrijk vond en je houdt van de informatie die ik gratis deel op Instagram en hier in de podcast, dan kan je iets terug doen voor mij. Door me een 5 sterren review te geven vinden anderen mijn podcast makkelijker terug. Ik ben heel dankbaar dat je de tijd nam om tot hier te luisteren. Ik geef heel veel om jouw gezondheid en het is oprecht mijn wens dat onze relatie met voeding collectief verbetert. Je helpt me dus met het verspreiden van deze missie door een review achter te laten of deze podcast te delen met anderen. Heb jij een vraag die je aan bod wil laten komen in één van de volgende afleveringen? Stuur me dan een mailtje op elke@gutness-lifestyle.com

Tot volgende week!