top of page

De nummer 1 voorwaarde om je darmen te helen (die je nu wellicht mist) #14

  • Foto van schrijver: Elke Vermeire
    Elke Vermeire
  • 10 sep
  • 11 minuten om te lezen

Bijgewerkt op: 26 nov



Shownotes


De samenvatting van mijn zomer met het belangrijkste inzicht van mijn jarenlange werk als darmexpert (de grootste missling link voor mezelf en voor jou!)


Deze aflevering is voor jou als:

  • je al jarenlang worstelt met moeilijk verteren en je inspanningen niet lonen

  • je heel gevoelig bent, een label hebt (of HSP bent) en eens vanuit een nieuwe invalshoek hiernaar wil kijken (plus wil begrijpen wat dit met je vertering heeft te maken)

  • mijn aflevering over ⁠cortisol⁠ heel boeiend vond en een laagje dieper wil

  • meer wil leren over je zenuwstelsel en de link met je immuunsysteem

  • je het idee hebt dat je altijd maar aan het overleven bent en niet weet hoe je dit patroon kan stoppen


Ik vertel je eveneens exclusief in deze podcast wat ik deze zomer heb meegebracht uit Zuid-Frankrijk en waarom dit speciaal voor overlevers zoals jij en ik van groot belang kan zijn 🙂


Waar ik naar verwijs in deze aflevering:

  • Boek “De Kracht van ADHD” van dr. Anders Hansen

  • Wachtlijst lavendelolie: klik ⁠hier⁠

  • Wachtlijst darm detox: klik ⁠hier⁠


Eerdere afleveringen die aansluiten bij dit thema:

  • ⁠⁠⁠#2 Waarom jij brood, melk en e-nummers moeilijker verteert dan anderen: klik ⁠hier⁠

  • #5 Cortisol, de grootste saboteur die je moe, ziek en dik maakt: klik ⁠hier⁠


Podcast in tekstvorm

 

Ik zou je graag een complete zomer update geven, maar ik heb me voorgenomen dat ik in deze aflevering meteen tot de essentie wil komen over één van de belangrijkste lessen uit mijn carrière als darmexpert en dat heb afgelopen zomer in mijn eigen leven dubbel en dik op mijn bord gekregen. Mijn werk als darmexpert is altijd al het resultaat geweest van eigen struggles en lessen zoals je wel weet en de zomer van 2025 was een gigantische eye opener die misschien wel verklaart waarom klachten bij jou steeds terugkomen of niet opgelost geraken. De kans is groot dat je de meeste dingen juist doet, dat je veel van mijn tips volgt maar dat de allereerste voorwaarde om je darmen werkelijk te helen niet is voldaan. En daar wil ik het na mijn zomerstop met jou heel graag eens over hebben.

Weet je wat ik in de zomer altijd probeer? Loskoppelen. Van alles en iedereen. Online zichtbaar zijn is enerzijds mijn passie en missie, anderzijds kost het ook best veel energie en vanuit zelfzorg heb ik geleerd dat ik in de zomer offline moet gaan om te recupereren. Nu was het me al een aantal jaren op rij opgevallen dat ik in de zomer nét als ik tot rust wil komen een gigantische dip krijg. Alsof mijn systeem pas kan stilvallen als ik me overgeef om stil te vallen. Met als gevolg dat mijn zomers bijna dienen om te recupereren, waardoor er weinig ruimte is om echt te genieten.


Ik wilde het daarom dit jaar echt anders doen. Zeker als gezondheidsexpert vind ik het dan mentaal moeilijk om toe te geven dat mijn lichaam niet vooruit te branden lijkt. Maar in plaats van dit te veroordelen, wilde ik dit vooral onderzoeken en koos ik ervoor om écht te luisteren naar mijn lijf. Want het plaatje dat ik hier beschrijf wijst op iemand die zichzelf vanuit een adrenaline-kick gaande houdt, tot je stilvalt en je dan pas écht voelt hoe het gesteld is.

Dus deze zomer beloofde ik mezelf om dit te mogen voelen. All the feels. Ik voelde moeheid, ik voelde vertraging, ik hoorde veroordelende stemmen in mijn hoofd. En synchroon met al dat voelen ontdekte ik bij mezelf hoeveel verborgen stress er werkelijk in mijn lichaam zit. Stress die ik nooit eerder zou benoemd hebben als stress omdat het wellicht al mijn hele leven een onderdeel is van hoe ik reageer op een wereld die me overprikkelt: ik ontdekte dat ik heel vaak mijn buik aanspan, dat ik in situaties die eigenijk onschuldig lijken oppervlakkig begin te ademen, dat ik weerstand voel als ik echt wil vertragen, dat ik verslaafd ben aan informatie en kennis opslorpen en als het helemaal stil word ik best onrustig word…

Ze hebben daar een label voor, dat ik op mijn 37ste kreeg opgeplakt: ADHD. Dus ik had dit eigenlijk al een beetje aanvaard. Het label werd op die manier de verklaring voor dit gedrag, maar zoals altijd probeer ik een laagje dieper te tasten. We zijn namelijk zoveel meer dan labels en die labels zijn er ook maar om ons te laten meedraaien in een maatschappij die weinig oog heeft voor gevoeligheden als deze.


Waarom heb ik ADHD en hebben ook mijn kinderen dit geërfd? Waarom ervaar ik zoveel spanning in mijn lijf zélfs als de kust al mijn hele leven veilig is? Waarom kan mijn buik opblazen zélfs als de voeding clean was?


Ik spreek wel vaker over hoogsensitivteit omdat dit voor mij de ruimere noemer is voor alle mensen met moeilijke verteringsstelsels die zich herkennen in gevoelig zijn. Of daar al dan niet andere labels bij horen is eigenlijk bijzaak, over het algemeen herkennen mijn klanten zich in die hypergevoeligheid, wat mede de oorzaak is dat ze hun voeding moeilijker verteren.

De vraag die ik me steeds vaker ben gaan stellen is waar die gevoeligheid vandaan komt. Het zou iets genetisch zijn. Zo blijkt uit een boek dat ik gelezen heb over ADHD met als titel “de kracht van ADHD” dat mensen met dit labeltje een specifiek gen hebben dat hen hyperalert maakt. Een interessant gen omdat het de kansen op overleving van de gehele stam vergroot.

Maar als je iets kent van epigenetica, dan weet je dat onze genen niet ons lot zijn. Ze worden al dan niet geactiveerd. Dus wat is dan de voorwaarde waarom onze genen geactiveerd worden? Uit studies met tweelingen blijkt dat leefstijl een rol speelt in de activering van genen. Zo is kanker enkel genetisch bepaald als je de schakelaar van het gen aan zet. Die schakelaar is leefstijl.


Ik kom erachter bij mezelf dat die schakelaar ook van toepassing is al het over hypergevoeligheid gaat: deze gevoeligheid is een alertheid om te overleven. Alle prikkels worden gescand om je kans op overleving te vergroten. En énkel wie zich onveilig voelt, heeft de constante drang om te scannen. Het is heel logisch: als een wolf je achterna zit, moet je zenuwstelsel geactiveerd worden om te rennen voor je leven. Als jij dus het idee hebt dat er overal wolven zijn, ben je hyperalert en heb je elk geluidje gehoord want dit zou wel eens een wolf in het struikgewas kunnen zijn.


We zijn misschien mentaal enorm geëvolueerd, maar tot op vandaag blijft overleven onze nummer één prioriteit. Zélfs in een wereld waar geen wolven meer in struiken zitten. Het reptiel en het zoogdier in ons brein is nog steeds even actief en moet ervaren dat de kust veilig is. Is de kust onveilig, dan staat je zenuwstelsel op scherp. En een zenuwstelsel dat altijd op scherp staat, activeert je immuunsysteem wat bakken energie kost en je hele vertering saboteert.

De vraag is dus: waarom staat je zenuwstelsel chronisch scherp zonder dat jij het door hebt? Misschien is er ooit iets in je leven gebeurd (dat noem je dan trauma) waardoor je zenuwstelsel heeft ervaren dat het niet veilig is. Sindsdien ben jij al aan het overleven, zonder dat je dit op een bewust niveau ervaart. Maar je hoeft niet eens gigantisch getraumatiseerd te zijn om een overactief zenuwstelsel te hebben. Je wordt namelijk geboren met het zenuwstelsel van je moeder. Logisch ook, je ligt negen maanden te marineren in de staat van haar zenuwstelsel. En vervolgens verzorgt zij je de eerste jaren waardoor je opnieuw de staat van haar zenuwstelsel absorbeert; Als ik dat naar mijn persoonlijke situatie vertaal: mijn moeder heeft PTSS (post trauma uit haar jeugd). De wereld was ontzettend onveilig voor haar. Los van hoe ze mij verzorgd heeft en me liefde gaf, ben ik ter wereld gekomen met een onbewust gevoel van chronische onveiligheid; Al van mijn geboorte is mijn zenuwstelsel chronisch geactiveerd en dan moest mijn leven nog beginnen!


Deze inzichten hebben er keihard in gekickt. Mijn moeder en ik zijn ons daarom synchroon gaan richten op lichaamswerk met als doel ons lichaam aan te leren dat het hier en nu veilig is. Van al het innerlijke werk dat ik heb gedaan voelt dit als de essentie. Want heel eerlijk, de meeste vormen van zelfontwikkeling zijn zo mentaal gericht, dat ze je zenuwstelsel nog meer aan zetten. Dus ik liet deze zomer de mind los om me te richten op mijn lichaam. Ik leerde vooral dat geuren, geluiden en aanrakingen enorm krachtig zijn om mijn systeem te laten weten dat de kust veilig is. Met mijn verstand weet ik natuurlijk wel dat de kust veilig is, maar als je lichaam je niet gelooft is al de rest van je inspanningen dweilen met de kraan open.

De nummer één voorwaarde om je darmen te helen is dus het tot rust brengen van je zenuwstelsel; Dit werk voelt voor mij nu als een ontbrekend puzzelstuk dat ik eerst zelf te integreren heb, maar in 2026 zal dit onderdeel van mijn werk als darmexpert worden. Het is om die reden dat ik deze maand voor de laatste keer mijn huidige darm detox lanceer.

Ik ben intussen achter de schermen de eerste stenen aan het leggen om mijn werk nog te verdiepen en holistischer te maken: ik wil jou namelijk echt helpen en mijn eigen pad toont me al jarenlang trouw de richting die ik mag bewandelen met mijn klanten.

En ik wil vandaag al een tipje van de sluier lichten omdat er zo’n magische en bijzondere kans op mijn pad is gekomen die helemaal past bij het zenuwstelsel-plaatje. Het zenuwstelsel laat zich niet beleren. Het is niet iets wat je mentaal te begrijpen hebt, je moet andere ingangen zoeken buiten het mentale om. Die ingang is voor mij o.a. geur, zoals ik al zei. En in het bijzonder lavendel. Ik merk dat als ik etherische lavendelolie gebruik in combinatie met een aantal krachtige rituelen, dat mijn zenuwstelsel ontspant. Nu ben ik ook een heel kritische consument en wil ik dat de producten die ik gebruik puur, eerlijk en kwalitatief zijn; In de wereld van de etherische olie is het echt zoeken naar die pure kwaliteit. Daarnaast is het business model voor mij ook belangrijk: ik hou niet zo van lange ketens en multi level marketing systemen. Ik voel de energie van een product namelijk ook via de manier van marketing en als dat niet klopt gaat mijn systeem al haperen.


Drie jaar geleden had ik het geluk om in de Ardéche te verblijven op een natuurdomein waarbij de eigenaars ook een klein lavendelveld hebben. De olie wordt ter plekke gedistilleerd en verdeeld binnen de eigen community. Drie jaar na datum was mijn lavendelolie nog niet ranzig en nog even lekker qua geur, dus ik had me al voorgenomen om een grote voorraad in te slaan want we gingen dit jaar terug. Ik vertelde aan de eigenaars wat voor geweldig product ze hebben en de boer vertelde vol passie hoe ze hun land verbouwen en aan deze kwaliteit komen. De technische info ging mijn petje te boven, maar toen hij me vertelde dat hij de technieken van zijn voorouders gebruikt die hun velden bewerken volgens de stand van de maan had hij mijn volle aandacht. Hij is de enige in de vallei die dit zo doet en haalt daardoor veel meer etherische olie uit zijn kleine lavendelveld. Ik voelde instant dat dit product exact is wat ik nodig heb in mijn leven. En niet enkel ik maar ook jij. Dus ik trok mijn stoute schoenen aan en vroeg de boer of hij een deel van zijn nieuwe oogst met mij wou delen. Dat ik zeker wist dat mijn klanten dit nodig hebben. En dat ik het dit jaar zou testen. En dat als het een succes zou zijn ik volgend jaar opnieuw een deel van de oogst wil.

Dus hier ben ik dan met mijn eerste podcastaflevering van een nieuw seizoen met nieuws dat ik onmogelijk een maand van tevoren kon voorspellen waardoor ik deze aflevering al zeker niet van tevoren kon opnemen. Ik had de hele aanloop van mijn zenuwstelsel-verhaal nodig om jou te vertellen dat ik met een hele voorraad biologische artisanale lavendelolie terug van reis kwam. Ongepland. Helemaal onvoorzien. Want ik heb helemaal nog geen flesjes of etiketten. Wel heb ik alle officiële labels want hun olie wordt sterk gekeurd en is biologisch. En dat is het enige wat ik nu heb. Met het idee dat ik dit najaar de olie met een deel van mijn klanten wil delen. Om samen te ontdekken hoe we deze olie kunnen inzetten om ons zenuwstelsel te kalmeren, maar ook om het te gebruiken in het huishouden net zoals de vrouw van de boer doet: ze poetst ermee, doet er de was mee, vernevelt het in huis… Niet alleen ontspannend maar ook nog eens zonder toxische stoffen. Wat voor mij het plaatje nog completer maakt, maar ik weet als geen ander hoe onze hormonen verstoord worden als we poetsen en wassen met middelen uit de supermarkt.


Ik kijk er dus echt naar uit om dit samen met jou uit te testen. Dus als jij dit jaar nog de olie wil testen, kan je jou registreren op de wachtlijst. Dit is op www.gutness-met-elke.com/lavendelolie (ik zet de link ook in de shownotes). Het is mijn bedoeling om na de darm detox mijn focus te leggen op het bottelen en labelen van de olie (ja ik ga dat allemaal zelf doen) zodat de mensen op de wachtlijst de eerste kans krijgen. De bedoeling is dat ik jou dan ook voorzie van de rituelen en andere gebruiksaanwijzingen om de olie in je dagelijkse leven te integeren.

De darm detox die voor nu enkel gericht is op voeding voor herstel van je darmslijmvlies blijft uiteraard ook heel waardevol, vooral als je niet wil wachten tot 2026 als mijn vernieuwde detox klaar is. Eind deze maand open ik de deuren, dus als jij er wil bij zijn vergeet je dan ook zeker niet op die wachtlijst te zetten want de darm detox gaat altijd eerst enkel open voor de wachtlijst. Stuur me op Instagram een berichtje met “darm detox” in twee woorden en je kan je aanmelden + een gratis detox recept ontvangen.


Er is in deze eerste aflevering van dit nieuwe seizoen nog geen Q&A, dus stuur me alsjeblieft al je vragen over de darm detox en desgewenst de lavendelolie via een reactie onder deze aflevering. Zelf wil ik graag enkele misverstanden over het gebruik van etherische olie uit de wereld helpen omdat ik wat stof hoorde opwaaien in de media en helaas was dat stof dat waarschuwt voor allergische reacties weinig genuanceerd. Sterker nog: in het nieuws hebben ze ons op het hart gedrukt enkel producten van bij de apotheek te gebruiken. Ik krijg dan persoonlijk een déjà vu wat betreft hoe we maatschappelijk steeds meer aangemoedigd worden om vooral niet te vertrouwen op de natuur en enkel nog het lot in de handen van labo’s en Big Pharma moeten leggen. Als je het verhaal van etherische olie nuanceert, dan weet elk mens met gezond verstand dat kwaliteit hier opnieuw het sleutelwoord is. Ook moet je begrijpen dat de krachten van een plant zo geconcentreerd in een flesje zitten, dat je dit met mate en verantwoord moet gebruiken en vooral niet moet gaan smeren zonder draagolie. Wat ook een belangrijke sidenote is: elk mens kan op alles allergisch reageren. Mijn klanten met darmklachten hebben soms allergieën aan de meest zogezegd gezonde voedingsmiddelen. Vergeet niet dat één van de belangrijkste doodsoorzaken ter wereld het resultaat is van bijwerkingen op medicijnen. Dus neem het met een korrel zout als je media je bang wil maken voor natuurlijke producten en doet alsof alles in een labo zo veilig is. Nuance is altijd de sleutel.


Voor nu hoop ik dat mijn verhaal duidelijk maakt dat de nummer één voorwaarde om je darmen te helen een gereguleerd zenuwstelsel is. Je lichaam kan pas tot een gezonde vertering komen als jij je veilig voelt, zélfs als je nu denkt dat je jou veilig voelt. Weet dat dit niet met je hoofd kan bepaald worden en dat uit onderzoek blijkt dat 60% van de bevolking in de kindertijd een onveilige hechting had, waardoor de kans veel groter is dan je denkt dat ook jouw zenuwstelsel chronisch actief is. Je kan niet rennen voor je leven én rustig verteren tegelijk. Ik ben heel enthousiast om je niet enkel met voedingstips maar ook dit thema te inspireren in mijn podcast dus sowieso to be continued.

 
 
bottom of page